پسماند ایران _ افسانه احسانی، فعال حوزه گردشگری پایدار، در گفت‌وگو با «تجارت‌نیوز» مطرح کرد:یکی از موانع اصلی در حل مشکل پسماند، مسائل مالی است. صنایعی که از تولید پلاستیک سود می‌برند، تمایلی به تغییر ندارند. حتی موضوع بازیافت نیز به یک دروغ بزرگ تبدیل شده است.
به گزارش تجارت نیوز، پسماند و مدیریت آن یکی از چالش‌های اصلی مناطق گردشگری است که نه تنها محیط زیست، بلکه زندگی جوامع محلی و حیات وحش را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با افزایش گردشگری، حجم پسماندها نیز رشد کرده و نیاز به راهکارهای پایدار برای کاهش این تأثیرات بیش از پیش احساس می‌شود.
اکوتوریسم یا گردشگری پایدار به عنوان یک رویکرد پایدار در گردشگری، می‌تواند به کاهش تولید پسماند کمک کند. این نوع گردشگری با تمرکز بر حفظ محیط زیست و احترام به فرهنگ‌های محلی، گردشگران را تشویق می‌کند تا از منابع طبیعی به شیوه‌ای مسئولانه استفاده کنند. در مقابل، گردشگری مخرب معمولاً منجر به افزایش تولید پسماند می‌شود، زیرا فعالیت‌های غیرپایدار و مصرف‌گرایانه مانند ساخت و سازهای بی‌رویه و استفاده از مواد یک‌بار مصرف را تشویق می‌کند. اکوتوریسم همچنین می‌تواند آگاهی عمومی را درباره مسائل محیط زیستی افزایش دهد و به حفاظت از مناطق طبیعی کمک کند. در نتیجه، با ترویج اکوتوریسم، می‌توان به کاهش اثرات منفی گردشگری بر محیط زیست و کاهش تولید پسماند دست یافت.
هتل‌های سبز با استفاده از انرژی‌های نو و مواد شوینده سازگار با محیط زیست، به پایداری کمک می‌کنند
افسانه احسانی، فعال حوزه گردشگری پایدار، در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز اظهار کرد: پسماندها عمدتاً توسط مردم محلی تولید می‌شود. حالا اگر گردشگری و تاثیر آن بر تولید پسماند را به این معادله اضافه کنیم، موضوع پیچیده‌تر می‌شود. برای مدیریت این مساله، راهکارهای متعددی وجود دارد. به عنوان مثال، استفاده از اقامتگاه‌های پایدار مانند هتل‌های سبز که سیستم‌های هوشمند مدیریت آب، برق، و گاز دارند، می‌تواند بسیار مؤثر باشد و شیوه دیگری از گردشگری را که همسو با حفاظت از محیط زیست و کاهش تولید پسامند است، معرفی کند.
وی بیان کرد: این هتل‌ها با استفاده از انرژی‌های نو و مواد شوینده سازگار با محیط زیست، به پایداری کمک می‌کنند. حتی غذایی که گردشگران مصرف می‌کنند، اگر از محصولات محلی تهیه شود، میزان دی‌اکسید کربن ناشی از حمل‌ونقل را به حداقل می‌رساند. این رویکرد نه تنها سبک زندگی را به سمت پایداری سوق می‌دهد، بلکه مردم را به تفکر و اندیشیدن درباره محیط زیست تشویق می‌کند.
یک سیستم ذائقه‌سازی ایجاد شده که در آن پلاستیک به عنوان نماد پاکیزگی تبلیغ می‌شود
احسانی گفت: یک مشکل بزرگ وجود دارد که می‌توان آن را «مافیای پلاستیک» نامید. تولیدکنندگان پلاستیک، که از صنایع قدرتمند و پردرآمد هستند، از زمان شیوع کرونا فرهنگی را ترویج کرده‌اند که در آن همه چیز باید در پلاستیک بسته‌بندی شود تا مثلا بهداشتی تلقی شود. این در حالی است که این کار باعث ورود مقادیر زیادی میکروپلاستیک به بدن انسان و محیط زیست می‌شود.
وی افزود: این نشان می‌دهد که یک سیستم ذائقه‌سازی ایجاد شده که در آن پلاستیک به عنوان نماد پاکیزگی تبلیغ می‌شود. متأسفانه، به نظر نمی‌رسد که صاحبان قدرت و ثروت تمایلی به تغییر این وضعیت داشته باشند.
یکی از موانع اصلی در حل مشکل پسماند، مسائل مالی است
احسانی تصریح کرد: یکی از موانع اصلی در حل مشکل پسماند، مسائل مالی است. صنایعی که از تولید پلاستیک سود می‌برند، تمایلی به تغییر ندارند. حتی موضوع بازیافت نیز به یک دروغ بزرگ تبدیل شده است.
وی اضافه کرد: بسیاری از محصولات پلاستیکی با برچسب قابل بازیافت فروخته می‌شوند، اما در واقعیت، فرآیند بازیافت خود به اندازه‌ای آلاینده و پرهزینه است که تقریباً هیچ چیز به طور کامل بازیافت نمی‌شود. این موضوع باعث شده تا جنبش‌هایی در سراسر جهان شکل بگیرند که علیه این دروغ بزرگ مبارزه می‌کنند.
در مقایسه با بسیاری از کشورها، جامعه محلی ایران در زمینه مسائل محیط زیستی عملکرد نسبتاً خوبی در این زمینه دارد
این فعال حوزه گردشگری پایدار گفت: خبر خوب این است که آگاهی عمومی نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است. شبکه‌های مجازی نقش مهمی در این زمینه ایفا کرده‌اند و مردم محلی و گردشگران واقعی بیشتر از قبل به مسائل محیط زیستی توجه می‌کنند. حتی در مقایسه با بسیاری از کشورها، جامعه محلی ایران عملکرد نسبتاً خوبی در این زمینه دارد.
وی با اشاره به این که پسماندها تأثیرات مخربی بر حیات وحش، به ویژه حیات وحش دریایی، دارد، گفت: در جنوب ایران، خلیج فارس، دریای عمان، و دریای خزر با آلودگی‌های ناشی از پسماند مواجه هستیم. ورود پسماندها به رودخانه‌ها و فاضلاب‌ها، و در نهایت به طبیعت، یک مشکل جدی است. تصاویر زیادی از تأثیرات این آلودگی‌ها بر حیات وحش دریایی وجود دارد که نشان می‌دهد این مسئله چقدر ملموس و نگران‌کننده است. طبیعتا این مساله علاوه بر آسیب به اکوسیستم هر منطقه، گردشگری را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.
