طلایی که کثیف نیست

طلایی که کثیف نیست

هفته نامه سیمای زنجان در آخرین شماه خود مطلبی را با عنوان ' طلایی که کثیف نیست' را به چاپ رسانده است همه آن را می شناسیم. همیشه در خانه مان حضور دارد و خیلی وقت ها در کوچه و خیابان و حتی تاکسی، اتوبوس، مترو و غیره همره ماست.
هر روز و شب آن را دور می ریزیم و به آن می گوییم طلای کثیف. درحالی که این طلا، آن قدرها هم کثیف نیست. ما می توانیم برای همیشه نابودش کنیم و یا می توانیم آن را به چرخه تولید بازگردانیم. می توانیم به آن زندگی دوباره بدهیم و به حفظ طبیعت کمک کنیم.
می گویید چطور ؟ کارسختی نیست. فقط به جداسازی زباله از مبدا نیاز داریم. این کار هم فقط سه مرحله دارد. باهم می خوانیم. درمرحله اول بهتر است کم تر زباله تولید کنیم.
می توانیم با تولید کم تر زباله هایی که از شیشه ، کاغذ و نایلون تشکیل شده، به حفظ محیط زیست کمک کنیم . روش آن هم ساده است. همان روش ' نه گفتن به نایلکس' .
می گویند در تهران، روزانه بیش از هفت هزار تن زباله تولید می شود که حدود 70درصد آن ، زباله تر و 30 درصد، زباله خشک است. ما در بالا رفتن این آمار چه قدر سهم داریم؟ بخش دوم مربوط به تفکیک زباله ها در منزل یا مدرسه است.
این جا نیاز به دو تا کیسه و یا سطل جداگانه داریم . یک کیسه برای زباله های خشک و دیگری برای زباله های تر . فقط کافی است تنبلی نکنیم و موقع دور ریختن زباله، ته مانده غذاها ، پوست میوه ها و غیره زباله های فاسد شدنی را در کیسه و یا سطل زباله ی جداگانه بیندازیم.
تمام کاغذها، پلاستیک و شیشه ها را هم در کیسه زباله خشک بیندازیم همین. برای جداسازی زباله های خشک ، به سه کیسه جداگانه نیاز داریم.
کاغذها در یک کیسه ، مواد پلاستیکی در کیسه دیگر و اجناس شیشه ای را هم در کیسه ی جداگانه ای بیندازیم . بعد وقتی کیسه ها پر شد آن ها را برداریم و به نزدیک ترین مرکز بازیافت محله مان تحویل دهیم .
راه راحت تر هم این است که ببینید ماشین های بازیافت در چه روز و چه ساعتی به محله شما می آیند. این طوری می توانید زباله های خشکتان را جلوی خانه ی خودتان به آن ها تحویل دهید. امتحان کنید سخت نیست.