تلویزیون‌های قدیمی به دردسری بزرگ تبدیل شده‌اند

به گزارش پسماند ایران به نقل از NBC، در ایالات متحده آمریکا قیمت بسیار پایین تلویزیون‌ باعث شده که افراد تلویزیون‌های قدیمی‌شان را در کنار خیابان یا در مراکز بازیافت رها کنند و بسیاری از این مراکز دقت لازم در بازیافت را ندارند.
به‌تازگی یک مرکز بازیافت در ایالت کنتاکی به علت دفن کردن این تلویزیون‌های قدیمی مورد بازخواست قرار گرفت. دفن کردن این لوازم الکترونیکی در خاک، طرفداران محیط زیست در این کشور را بسیار نگران کرده است. اما مسئولان شهرداری‌ها هم می‌گویند که به علت هزینه بالای بازیافت مواد الکترونیکی و تعداد روزافزون این لوازم، آنها چاره‌ای غیر از دفن کردن آنها ندارند. از جمله مسئولان ایالت ویرجینیا که به تازگی قانون ممنوعیت دفن لوازم الکترونیکی را از مراکز بازیافت این ایالت برداشته است.
از سوی دیگر، شرکت‌هایی که تاکنون بازیافت تلویزیون‌ها را مجانی انجام می‌داند، حالا برای تحویل گرفتن تلویزیون‌های قدیمی و جابه‌جا کردن آنها از مشتریان هزینه‌ای دریافت می‌کنند.
بسیاری از لوازم الکترونیکی حاوی مواد شیمیایی خطرناک مانند سرب، جیوه، بریلیم و کادمیم هستند و بازیافت آنها پرهزینه است. تلویزیون‌های قدیمی به ویژه مشکلات خاصی را برای بازیافت ایجاد می‌کنند. در گذشته شیشه‌های آنها که برخی حاوی نزدیک به سه کیلوگرم سرب بود، ذوب می‌شد و در ساخت صفحات جدید به‌کار گرفته می‌شد اما میزان آگاهی در خصوص خطرات سرب بالا رفته و دیگر کسی محصولات سرب‌دار استفاده نمی‌کند.
بنابراین این صفحات همینطور در زباله‌دانی‌ها باقی می‌مانند. فلزات دیگری که در ساخت این تلویزیون‌ها از آنها استفاده می‌شد (مانند طلا و مس) هم دیگر بازار داغ چندانی ندارند و در واقع هزینه بازیافت از آنها به‌دست نمی‌آید.
به گزارش مرکز بازیافت لوازم الکترونیکی آمریکا، در سال ۲۰۱۵ بیش از دو میلیارد کیلوگرم از تلویزیون‌های قدیمی در خانه‌های سراسر آمریکا یافت می‌شده است. افراد این تلویزیون‌ها را در زیرزمین یا پشت بام‌هایشان نگاه می‌دارند بدون اینکه از آنها استفاده‌ای بکنند.
این تلویزیون‌ها بسیار سنگین هستند و افراد به جای حمل آنها به مراکز بازیافت، ترجیح می‌دهند آنها را در انباری نگاه دارند یا به درون زباله‌ها بیندازند. در سال ۲۰۱۱ که قیمت طلا بسیار بالا بود، شرکت‌های بازیافت زباله حتی برای دریافت این تلویزیون‌ها به مردم پول می‌دادند، اما حالا کاملاً قضیه بر عکس شده است و این مردم هستند که نه تنها باید تلویزیون‌های سنگین خود را به مراکز بازیافت ببرند،‌ بلکه باید پولی هم به مسئولان بدهند تا از دست آنها خلاص شوند، امری که باعث شده تلویزیون‌ها در خانه‌ها بمانند.
تنها کاری که می‌شود در خصوص این زباله‌های الکترونیکی انجام داد،‌ آموزش دادن به افراد جامعه است. آنها باید متوجه شوند که حتی اگر بازیافت برای آنها خرج بردارد، اما کار درستی است که باید انجام شود.

م