یان گرافت، معاون ارشد کارخانه تولید برق با زباله‌های کشاورزی (بایوماس) درباره استفاده تایلند از این شیوه تولید انرژی نیز می‌گوید: به طور کلی اقتصاد این کشور بیشتر براساس محصولات کشاورزی پایه‌گذاری شده است، به همین دلیل ضایعات قابل توجهی از مزارع در این کشور وجود دارد که هر سال کشاورزان برای خلاصی از آنها شیوه‌های سنتی مثل آتش زدن را به کار می‌برند، درحالی که این مواد سرمایه‌ای است که می‌توان از آن انرژی الکتریسیته تولید کرد.
گرافت در ادامه افزود: درخت نارگیل و مزارع برنج در تایلند بسیار است و همین دو عامل می‌تواند منبع قابل اعتمادی از انرژی برای تولید الکتریسیته باشد و اکنون این مهم در تایلند دیده شده و شاهد افزایش نیروگاه‌های تولید برق با استفاده از بایوماس هستیم. به عنوان مثال یک کارخانه مدرن تولید الکتریسیته با این شیوه به ازای هر 300هزار تن زباله نارگیل روزانه ده مگاوات برق تولید می‌شود که معادل 8000 ساعت در سال و 330 روز سال نیروگاه خورشیدی خواهد بود.
به اعتقاد وی، سرمایه‌گذاری در این زمینه می‌تواند حلقه‌های پایین‌تر چرخه تولید را نیز به حرکت درآورد، چون کشاورزان پی به ارزش زباله‌های زیستی خود می‌برند و می‌توانند به ازای هر تن کالایی که به نیروگاه‌ها می‌فروشند، معادل 50 دلار پول دریافت کنند و این کار باعث تشویق به نگهداری و فروش زباله‌های زیستی آنها می‌شود.
معاون ارشد کارخانه تولید برق با زباله‌های کشاورزی (بایوماس) می‌گوید: البته نکته اینجاست که لازم است دولت برای جلوگیری از افزایش قیمت این‌گونه سوخت‌ها به گونه‌ای برنامه‌ریزی کند که خود تولیدکنندگان زباله‌های زیستی در منافع تولید برق با این شیوه شریک بوده و از منافع آن استفاده کنند، در غیر این صورت روند افزایشی سوخت یا همان زباله‌ها می‌تواند عاملی در غیراقتصادی شدن و شرکت پروژه باشد.
