به گزارش پسماند ایران ، مجید سرایداریان، رئیس انجمن مدیریت سبز ایران گفت: در نظر گرفتن قیود زیستمحیطی برای اعطای تسهیلات بانکی موضوع جدیدی نیست اما در حال حاضر در دنیا از روشهایی متفاوت از روشهای سلبی و تنبیهی برای ترویج مدیریت سبز استفاده میشود. این مسئله بیشتر در قالب بحثهای انگیزشی و تشویقی تعریف میشود نه تحمیل الزامات مدیریت سبز به بنگاهها با روشهای جبری.
سرایداریان گفت: بانکها در سراسر جهان به بنگاههایی که در مسیر مدیریت سبز و فعالیتهایی با پیامدهای زیستمحیطی حرکت میکنند تسهیلات بیشتر با شرایط بهتر پرداخت میکنند. این مسئله انگیزه بزرگی برای بنگاههای اقتصادی در رعایت الزامات مدیریت سبز است.
رئیس انجمن مدیریت سبز ایران ادامه داد: استفاده از روشهای جبری در تحمیل الزامات محیطی زیستی به بنگاههای اقتصادی مسیر را منحرف میکند و بنگاهها با انجام اقدامات سوری و ظاهرسازی تلاش میکنند محدودیتها را دور بزنند. مسئله اصلی در شرایط فعلی این است که مقوله محیطزیست را بهعنوان یک فرصت برای شرکتها تعریف کنیم نه یک تهدید.
سرایداریان با اشاره به اینکه بسیاری از قوانین در ظاهر کارآمدند اما باید دید در عمل چطور اجرا میشوند گفت: بعد از نشست 2015 در پاریس کشورها تعهد کردند تا میزان تولید گازهای گلخانهای را کاهش دهند. ایران در این نشست تعهد داده است که با برداشته شدن تحریمها و امکان استفاده از تجهیزات جدید تا سال 2025، 4 تا 12 درصد از تولید گازهای گلخانهای در کشور را کاهش دهد. به همین منظور مجلس شورای اسلامی و سازمان محیطزیست در برنامه ششم توسعه به مبحث پایداری رسیدند که در ظاهر قوانین خوبی است اما در سازوکارهای عملیاتی کردن آن باید تأمل کرد.
رئیس انجمن مدیریت سبز ایران گفت: ماده 66 قانون برنامه چهارم توسعه و بعدازآن ماده 190 قانون برنامه پنجم توسعه سازمانهای دولتی و نهادهای عمومی را ملزم به کاهش مصرف آب، انرژی، کاغذ و کاهش پسماند کرده بود که در عمل در اجرای این قوانین توفیقی نداشتیم.
سرایداریان ادامه داد: مسئله مسئولیتهای زیستمحیطی سازمانها وبنگاه های اقتصادی با در پیش گرفتن اهرمهای فشار، اجبار و بردن سازمانها در فهرست سیاه و یا گرفتن عوارض زیستمحیطی و آلایندگی حل ناشدنی است و باید از روشهای دیگری استفاده کرد.