طبیعت شمال زیر آوار زباله تهرانی ها

سنت شمال رفتن در جامعه ایرانی یک سنت قدیمی ست. و با خودرو دار شدن اکثریت جامعه این سنت هر سال با جمعیت بیشتر، ویلاهای بیشتر، مهمانخانه های بیشتر و زباله های بیشتر برگزار می شود.

دو روز که پشت سرهم تعطیل باشد، سیل جمعیت به سمت گیلان و مازندران سرازیر می شود. حضور میلیون ها نفر مسافر در هر سال از نظر اقتصادی به نفع هر شهری است اما در کنار این نفع اقتصادی خسارت هایی هم به شهر های توریست پذیر وارد می شود. از شلوغی شهر و جاده ها تا آلوده شدن محیط زیست و جایگزین شدن طبیعت بکر با شهرک های ویلایی. هر کس به نسبت توانایی مالی خود این روزها دوست دارد در یکی از شهرک های گران قیمت یا یکی از روستا های پرت افتاده شمال مکانی برای خود دست و پا کند.

این علاقه به طبیعت بیشتر نزد مهاجرین وجود دارد، طبقه ای که در روستا ها و شهر های کوچک در فاصله نزدیک با طبیعت بزرگ شده اما حالا باید در آپارتمان ها و خانه های اغلب بدون حیاط زندگی کند، نوستالژی طبیعت را در جاهایی مانند گیلان و مازندران دنبال می کند.
محمود آباد جزو شهر های پرطرفدار بین مسافران شمال به شمار می رود.

مسئولان شهری می گویند، محمودآباد شهری ساحلی است و جایی برای دفن بهداشتی زباله ندارد. جمعیت استان مازندران شامل یک جمعیت ثابت و یک جمعیت شناور است. جمعیت شناور آن شامل دانشجوها، گردشگران و ویلانشینان می شود، بنابر این زباله استان تنها توسط مردم استان تولید نمی شود و مردم سایر استان ها و به خصوص استان های همجوار نیز زباله های تولیدی خود را در این استان به جای می گذارند و از استان بیرون می روند. برای حل مشکل دفن استاندارد زباله در شهرستان محمودآباد باید اراده ی ملی وجود داشته باشد. از آنجا که آملی ها، دیگر پذیرای زباله شهر همسایه اشان نیستند، زباله ها به سوی ساحل روانه شده اند و در کنار دریا دپو می شوند. روزانه، حدود 30 تن زباله و در روزهای تعطیل به دلیل حضور گردشگران از استان های دیگر و به ویژه تهران گاهی تا 80 تن زباله به سوی ساحل سرازیر می شود، ماسه ها و صدف های ساحل زیر خروارها زباله در یک عرصه 2000 مترمربعی مدفون شده اند و لاک پشت ها و جانورها در میان این همه زباله راه دریا را گم کرده اند.

محمدرضا شعبانی، سرپرست شهرداری محمودآباد با بیان این که شهرداری ناچار شده است زباله های شهر را در ساحل دریا نگهداری کند، به ایسنا توضیح داد: بالغ بر بیست سال بود که زباله های شهر محمودآباد به ازای پرداخت هزینه و ضمن داشتن قرارداد با شهرداری آمل، به محل دفن زباله آن شهر واقع در کیلومتر 30 جاده هراز، حمل و تخلیه می شد، اما شهرداری و شورای اسلامی شهر آمل به یک باره و به صورت یک جانبه، از تاریخ 12 مردادماه امسال از حمل و تخلیه زباله در محل دفن یاد شده جلوگیری کرد.

وی ادامه داد: این امر موجب شده به ناچار، زباله ها را در ساحل دریا نگهداری کنیم و چون چند روزی است که در آن مکان تلنبار شده، به خاطر بوی تعفن حاصل از آن در اثر شدت گرما، مسئله را به مرز بحران رسانده و احتمال می رود در آینده نزدیک، این موضوع منشأ حوادث غیرقابل پیش بینی گردد. از طرفی چون محل دپوی موقت زباله، دارای ظرفیت محدودی است، به ناچار تا چند روز آینده، دیگر امکان جمع آوری زباله مقدور نخواهد بود و این موضوع، مشکل را دو چندان خواهد کرد، لذا حل این مشکل در کوتاه مدت ضروری است. شعبانی تاکید کرد: وضعیت موجود دفن غیراستاندارد زباله شهرستان محمودآباد از حالت هشدار خارج شده و در مرز بحران قرار دارد. امیدواریم مسئولین، موضوع فوق را جدی گرفته تا ان شاءالله از شیوع بیماری های واگیردار و فاجعه بهداشتی جلوگیری شود.

شهردار محمودآباد با تاکید بر اتخاذ راهکاری فوری برای خروج و انتقال زباله از ساحل، خاطرنشان کرد: دخالت مسئولین ارشد استان به ویژه استاندار مازندران جهت ادامه حمل زباله محمودآباد به محل دفن زباله شهرداری آمل همانند گذشته در کوتاه مدت و اختصاص زمین مناسب برای شهرداری توسط مراجع ذیربط برای رفع کوتاه مدت این مشکل، راهگشا خواهد بود. با اختصاص زمین، شهرداری عملیات آماده سازی آن را انجام خواهد داد.
یدالله رنجبر، مدیر محیط زیست محمودآباد، با بیان این که محل فعلی دپوی زباله در ساحل محمود آباد مشکلات زیست محیطی دارد، تاکید کرد: قطعا جایگاه فعلی دپوی زباله در شهر محمودآباد به دلیل مجاورت با ساحل مورد تایید مسئولان ذیربط استان و شهرستان نیست. وی درباره علت دپوی زباله ها در ساحل، توضیح داد: از حدود چند مدت پیش که از انتقال زباله های محمودآباد به آمل جلوگیری شد مدیران ذیربط شهرستان از جمله مجموعه فرمانداری، شهرداری و محیط زیست به فکر مکانی جایگزین برای انتقال زباله ها از ساحل شهرستان افتادند.
رنجبر گفت: به طور کلی منطقه ای در شهرستان محمودآباد به دلیل ساحلی بودنش و فاصله کم روستاهای شهرستان از همدیگر برای دفن بهداشتی زباله به صورت استاندارد وجود ندارد. از طرفی جای مناسبی برای دفن زباله نداریم و از سوی دیگر زباله ها به صورت سنتی دفن می شود و روش هایی برای فرآوری زباله و استفاده اقتصادی از زباله در شهرستان وجود ندارد. مدیر محیط زیست محمودآباد بیان کرد: در حال حاضر و با امکانات و شرایط موجود تنها می توانیم تصمیم بگیریم محلی برای دپوی روزانه زباله درنظر بگیریم تا زباله های جمع آوری شده سطح شهر به این مکان انتقال یابد تا با رسیدن به حجم مناسب به محل اصلی انتقال یابد.

وی افزود: اگر بخواهیم آلودگی زیست محیطی ناشی از زباله در شهرستان نداشته باشیم باید نیروگاه برق با منبع زباله بسازیم که هزینه اش از عهده ما خارج است و از سوی دیگر به کارگیری دستگاه زباله سوز نیز مشکل آلودگی محیط زیست را حل نمی کند، زیرا که این دستگاه خود نیز آلوده کننده محیط زیست است. امیدواریم تا یک ماه آینده مکان جایگزین محل فعلی دپوی زباله شهرستان مشخص شود، اما با توجه به این که ما تنها تصمیم گیرنده برای حل این مشکل نیستیم نمی توانیم قول دهیم.

روزانه حدود 30 تن زباله 30 هزار شهروند محمودآبادی در ساحل دپو می شود رنجبر اظهار کرد: طول ساحل شهرستان محمودآباد 30 کیلومتر است و زباله ها در مساحت 500 مترمربع در عرصه ای حدود 2000 مترمربعی در کنار ساحل دپو شده است. متولی اصلی مدیریت پسماند، وزارت کشور و با همکاری محیط زیست است. روزانه حدود 30 تن زباله تولیدی 30 هزار شهروند شهر محمودآباد در ساحل دپو می شود. وی ادامه داد: در 6 ماه نخست امسال، به طور میانگین روزانه بیش از 60 هزار نفر در شهر حضور داشته اند که در پایان هفته ها این تعداد به 200 هزار نفر نیز رسیده است.

رنجبر گفت: شهر در روزهای پیک جمعیتی خود، روزانه حدود 70 تا 80 تن زباله تولیدی داشته است، بنابراین جمع آوری این همه زباله تولیدی بودجه جداگانه ای می خواهد. باید این بودجه به شهرداری داده شود تا بتوان این مشکل را بهتر مدیریت کرد. برای پاکسازی سواحل، 3 برنامه را با همکاری شورای شهر و شهرداری انجام دادیم، اما باید توجه کرد از آنجا که مدیریت پسماند از گذشته تاکنون به صورت سنتی انجام شده نیاز به دگرگونی قابل توجهی در دفن بهداشتی زباله هاست.

وی افزود: تا پیش از عید فطر امسال، زباله های محمود آباد و آمل در کیلومتر 30 جاده هراز از محمود آباد به سمت آمل دفن می شد، اما آملی ها جلوی این کار را گرفتند، به همین دلیل مجبور شدیم زباله های شهرستان را در ساحل شهر دپو کنیم. البته به دلیل افزایش دپوی زباله در محدوده آمل، محیط زیست این منطقه نیز در حال نابودی است و مسئولان این شهر نیز حق دارند. روزانه به طور متوسط 50 تن زباله در شهرستان محمودآباد تولید می شد اما در روزهای تعطیل و با حضور گردشگران میزان تولید زباله چند برابر می شود. به عنوان مثال تولید زباله شهرستان در تعطیلات عید فطر به روزانه حدود 200 تن رسید.

فرماندار محمودآباد اظهار کرد: استان مازندران به دلیل مسافرخیز بودنش با تخریب محیط زیست مواجه است، سیستم آب و برق استان تحت فشار است، ناهنجاری های اجتماعی رو به افزایش و زمین های کشاورزی به دلیل تغییر کاربری اراضی در حال تخریب است. همه این مشکلات به این دلیل است که استان جمعیتی چند برابر جمعیت 3 میلیونی خود را تحمل می کند.

مازندران حیاط خلوت سایر استان ها و به خصوص تهرانی ها شده است. وی ادامه داد: این مشکل خاص این شهرستان نیست و شهرستان های ساحلی مانند فریدونکار و بابلسر نیز زباله هایشان را در ساحل خزر می ریزند. البته هر چه به سمت غرب مازندران پیش می رویم، شرایط دفن زباله تغییر می کند و در شهرهایی مانند چالوس و نوشهر، دفن زباله در ییلاقات صورت می گیرد.