به گزارش پسماند ایران به نقل از روابط عمومی مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران، محمد حسین بوچانی در ادامه با اشاره به نبود یک نظام یکپارچه که بتواند مراحل مختلف مدیریت پسماند از تولید و جمع آوری را ساماندهی کند اظهار کرد: حجم عظیم پسماند، ضمن اینکه سیستم مدیریت شهری را با چالشهای اجرایی و اقتصادی روبرو ساخته، محیطزیست انسانی را نیز با مخاطرات جدّی مواجه کرده و نارسائیهای اجتماعی مهمّی همچون زبالهگردی را موجب شده است.
او همکاری همه ذینفعان از جمله استانداری، شورای شهر، سازمان شهرداریها و دهیاریها، اداره کل محیط زیست استان تهران، معاونت خدمات شهری و محیطزیست شهرداری تهران (سازمان مدیریت پسماند) و مناطق ۲۲گانه شهر تهران را از ویژگیهای شاخص این طرح برشمرد.
بوچانی یکی دیگر از دستاوردهای مهم طرح را، تهیه چشمانداز ۲۰ساله مدیریت پسماند تهران نامبرد و گفت: کلانشهر تهران دارای مدیریت پسماندی هوشمند و نوآورانه، مشارکتی و پایدار با کمترین تولید پسماند و بیشترین بازیابی منابع خواهد بود.
رییس مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهری تهران با بیان اینکه یکی از مهمترین خروجیهای طرح جامع مدیریت پسماند تدوین لایحه بود، خاطرنشان کرد: سیستم موجود مدیریت پسماند شهر تهران به رغم بهبود عملکرد نسبی در بخشهای تکنولوژیکی و توجّه جدّی به فرآیندهای پردازش و بازیافت، بهمنظور ارتقاء بهرهوری و بهبود بلندمدّت و رفع نواقص و نارساییهای موجود، نیازمند نگاهی تمام شمول و جامعنگر در ابعاد مختلف است که همین امر، ضرورت تدوین لایحه را بیش از پیش نمایان کرد.
بنا بر این گزارش، به استناد بند (ج) ماده (۲) و ماده (۷) قانون مدیریت پسماندها مصوب ۲۰/۰۲/۱۳۸۳ مجلس شورای اسلامی و ماده (۴) آییننامه اجرایی قانون مدیریت پسماندها مصوب ۱۰/۰۵/۱۳۸۴ هیأت وزیران و در راستای اجرای ماده (۵۸) مصوبه برنامه پنجساله سوم توسعه شهر تهران (۱۴۰۲-۱۳۹۸)، «طرح جامع مدیریت پسماند شهر تهران» در دویست و هشتاد و پنجمین جلسه رسمی شورای شهر تهران به تصویب رسید.