به گزارش پسماند ایران به نقل از نیواطلس، مگس‌های سرباز سیاه نه ناقل بیماری هستند و نه آفت و به طور فزاینده‌ای برای انسان در پردازش زباله مفید هستند. سال‌هاست که مشخص شده است که لارو‌های آنها اشتهای زیادی برای پسماندهای آلی مانند ضایعات مواد غذایی خانگی و تمایل به دفع کود‌های بسیار مغذی دارند و هنگامی که به اندازه معینی رسیدند، می‌توان آنها را جمع کرد، شست و خشک کرد و به پودر ریز تبدیل کرد که می‌تواند به عنوان منبع پروتئین و چربی با خوراک دام مخلوط شود.
میکروب‌ها نیز این زباله‌های آلی را در محل دفن زباله می‌خورند آن را به متان تجزیه می‌کنند که یک گاز گلخانه‌ای بسیار موثرتر از دی اکسید کربن است.
اکنون، دانشمندان زیست شناسی مصنوعی در دانشگاه مک کواری استرالیا می‌گویند می‌توان با کمی مهندسی ژنتیک، مگس‌های سرباز سیاه را به کارخانه‌های تولید زیستی پایدار تبدیل کرد و رژیم غذایی آنها را برای گنجاندن «زیست جامدات شهری» درجه پایین‌تر از تصفیه خانه‌های فاضلاب و زباله‌های کشتارگاهی توسعه داد تا خروجی شان شامل طیفی از مواد با ارزش بالاتر شود.
«ماسیج ماسلکو» «Maciej Maselko» مجری این تحقیقات می‌گوید: «حشرات، مرز بعدی برای کاربرد‌های زیست شناسی مصنوعی خواهند بود که برخی از چالش‌های بزرگ مدیریت زباله که ما قادر به حل آن با میکروب‌ها نبوده ایم، را برای ما حل و فصل کنند. می‌توانیم به جای غذای استریل یا از قبل فرآوری شده، مگس سرباز سیاه را مستقیما با غذای کثیف تغذیه کنیم. وقتی غذا به قطعات کوچکتر خرد شود، مگس‌های سرباز سیاه حجم زیادی از زباله‌ها را خیلی سریعتر از میکروب‌ها مصرف می‌کنند».
به گفته پژوهشگران، ژنتیک مگس‌ها را می‌توان به گونه‌ای تغییر داد که بتوانند طیف وسیعی از مواد شیمیایی با ارزش تولید کنند، از جمله آنزیم‌های صنعتی برای صنایع دام، نساجی، غذایی و دارویی، یا لیپید‌های تخصصی که می‌توانند جایگزین روغن‌های سوخت فسیلی در سوخت‌های زیستی و روان کننده‌ها شوند. همچنین می‌توان آنها را طوری تنظیم کرد که «غذا‌های حیوانی پیشرفته» با نسبت مواد مغذی بهبودیافته بسازند.
«کیت تپر» «Kate Tepper» زیست شناس مصنوعی و از دیگر مجریان این تحقیق می‌گوید: «حتی مدفوع مگس را نیز می‌توان برای بهبود کود تقویت کرد. مگس‌ها را می‌توان برای پاکسازی آلاینده‌های شیمیایی موجود در مدفوع خود مهندسی کرد که می‌تواند به عنوان کود بدون آلاینده برای رشد محصولات زراعی و جلوگیری از ورود آلاینده‌ها به زنجیره‌های تامین غذایی ما استفاده شود.»
وقتی می‌بینیم مگس‌ها می‌توانند به گونه‌ای مهندسی شوند که برخی از ضایعات سمی و سایر آلاینده‌های شیمیایی مانند فلزات سنگین و PFAS «پلاستیک‌های ابدی» را بجوند، داستان جذاب‌تر می‌شود. محققان بر این باورند مگس‌ها را می‌توان به گونه‌ای تغییر داد تا برخی از آلاینده‌ها را به مدفوع بی ضرر تبدیل، یا سایر آلاینده‌ها را در بدنشان بیش از حد انباشته کنند.
با استفاده از هر کدام از این راه ها، خاک و زباله‌های آلوده را می‌توان با استفاده از مگس سرباز «پاکسازی زیستی» کرد؛ بنابراین به نظر می‌رسد با این روش، نه تنها گازگلخانه‌ای تولید نمی‌شود بلکه زباله‌های انسانی نیز تجزیه و آلودگی زدایی می‌شود و نکته مهمتر آنکه مواد و محصولات مفیدی نیز در این مسیر به دست می‌آید.
نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Communications Biology منتشر شده است.
