به گزارش پسماند ایران به نقل از گیلانستان، چالش مدیریت پسماند درد کهنه‌ای بر هیبت پرشکوه گیلان است که با هجوم گردشگران زجرش بر جان مردم این استان هر بار بیشتر می‌شود و حالا به نظر می‌رسد شهر‌ها و روستا‌های گیلان به مدیریت پسماند محلی روی آورده و دیگر نمی‌توانند منتظر پروژه‌های بزرگ بمانند.
در چند سال اخیر دائماً بحران‌های زیست‌محیطی این مناطق تشدید شد در حالی که پیمانکاران پروژه‌هایی همچون زباله‌سوز سراوان همواره با جود هزینه‌های چند صد میلیاردی، به جای کار جهادی تکیه بر گلایه از کمبود اعتبار زدند.
بر اساس آمار روزانه ۲ هزار و ۵۰۰ تن زباله در گیلان تولید می‌شود که این آمار در روزهای تعطیل و فصول بهار و تابستان به ۲ برابر یعنی حدود پنج هزار تن نیز می‌رسد که بسیار نگران‌کننده است هر چند در دولت شهید جمهور اقدامات خوبی برای ساماندهی پسماند در این استان صورت‌گرفته است.
سال ۱۴۰۱ بود که شهردار بندر کیاشهر از نصب نخستین دستگاه زباله‌سوز مقیاس کوچک در روستای سالکده این بخش از شهرستان آستانه‌اشرفیه واقع در شرق گیلان خبر داد؛ حال امروز نخستین دستگاه نمونه زباله‌سوز در کیاشهر راه‌اندازی شد.
به گفته مرتضی عاطفی شهردار بندر کیاشهر برای حل معضل زباله در ۲ سال گذشته با فرهنگ سازی و اجرای تفکیک زباله از مبدا نتایج موفقیت آمیزی حاصل شد که برای تکمیل این زنجیره نیاز به امحای زباله غیر قابل بازیافت است.
آن‌طور که عاطفی می‌گوید: «با همکاری یک شرکت فناور داخلی دستگاه زباله‌سوز ۶۰۰ لیتری طراحی و ساخته شد و برای اجرای آزمایشی در مکان موقتی راه‌اندازی شده است لذا در صورت تأیید سازمان محیط‌زیست دستگاه اصلی با ظرفیت هشت هزار لیتر ساخته و نصب خواهد شد.»
بررسی‌های به عمل آمده نشان می‌دهد، نمونه این دستگاه در خارج از کشور ساخته شده و بر اساس همان فناوری نمونه کامل ایرانی این دستگاه زباله‌سوز تهیه و اجرا شده است به‌طوری اکنون این دستگاه ظرفیت سوزاندن ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم انواع زباله غیر قابل بازیافت را دارد.
مشکلات زباله در چند دهه اخیر و حساسیت محیط زیستی گیلان باعث شد که این استان به پروژه‌های بزرگی همچون زباله‌سوز روی بیاورد تا هم انباشته‌های قبلی زباله را هضم و هم برای آینده چاره‌ای داشته باشد.
ساخت نیروگاه زباله‌سوز همواره به عنوان یکی از مهم‌ترین راه‌حل‌های بلندمدت مدیریت زباله در دنیا شناخته می‌شود که علاوه بر حل مشکل زباله می‌تواند به‌عنوان منبعی برای ایجاد ارزش افزوده از پسماند باشد.
