به گزارش پسماند ایران؛ گاردین نوشت: دانشمندان در مبارزه با تغییرات آب و هوایی یک اتحاد جدید و البته غیرمعمول تشکیل داده اند. آنها از باکتری ها برای کمک به استخراج فلزات کمیاب حیاتی در توسعه فناوری سبز استفاده می کنند. آنها می گویند که بدون کمک این میکروب ها، انسان باید قید مواد خام برای ساخت توربین ها، ماشین های الکتریکی و پنل های خورشیدی را بزند.
این کار توسط دانشمندان دانشگاه ادینبورگ هدایت می شود و هدف آن استفاده از باکتری هایی است که می توانند لیتیوم، کبالت، منگنز و سایر مواد معدنی را از باتری های قدیمی و تجهیزات الکترونیکی دور ریخته شده استخراج کنند. این فلزات کمیاب و گران قیمت برای ساخت خودروهای الکتریکی و سایر دستگاه‌هایی که فناوری سبز به آنها وابسته هستند، حیاتی هستند.
پروفسور لوئیز هورسفال، رئیس بیوتکنولوژی پایدار در ادینبورگ گفت: «اگر بخواهیم به وابستگی خود به پتروشیمی ها پایان دهیم و برای گرمایش، حمل و نقل و برق خود به برق تکیه کنیم، بیشتر و بیشتر به فلزات وابسته خواهیم شد. تمام فتوولتائیک‌ها، هواپیماهای بدون سرنشین، ماشین‌های چاپ سه بعدی، سلول‌های سوختی هیدروژنی، توربین‌های بادی و موتورهای ماشین‌های برقی به فلزاتی بسیار کمیاب نیاز دارند که کلید کار کردن آنهاست.»
هورسفال گفت: «برای دور زدن این مشکلات، باید یک اقتصاد دایره‌ای ایجاد کنیم که در آن از این مواد معدنی تا جایی که ممکن است دوباره استفاده کنیم، در غیر این صورت خیلی سریع مواد را تمام می‌کنیم. از سوی دیگر چین بسیاری از معادن این فلزات کمیاب را در اختیار دارد و بازار آنها را کنترل می‌کند.»
هورسفال افزود: «کلید این بازیافت میکروب است. باکتری ها چیزهای عجیب و غریب و کوچکی هستند که می توانند فرآیندهای عجیب و غریب و شگفت انگیزی را انجام دهند. به عنوان مثال، برخی از باکتری ها می توانند نانوذرات فلزات را سنتز کنند. ما معتقدیم که آنها این کار را به عنوان یک فرآیند سم زدایی انجام می دهند. اساساً روی اتم‌های فلز می‌چسبند و سپس آنها را به صورت نانوذرات بیرون می‌ریزند تا توسط آنها مسموم نشوند.»
محققان دانشگاه ادینبورگ با استفاده از این گونه باکتری‌ها، زباله‌های باتری‌های الکترونیکی و ماشین‌ها را برداشته، آنها را حل کرده و سپس از باکتری‌ها برای چسباندن به فلزات خاص در زباله‌ها و رسوب آنها به عنوان مواد شیمیایی جامد استفاده کرده‌اند. در آینده، هورسفال و تیم او قصد دارند از نسخه های ویرایش شده ژنتیکی برای افزایش تولید فلزات خود استفاده کنند. به عنوان مثال، ما باید بتوانیم کبالت و نیکل را جداگانه استخراج کنیم که در حال حاضر نمی توانیم این کار را انجام دهیم.
منبع خبر : دولت بهار
