پسماندهای بیمارستانی،خطرات زیست محیطی،شیوه‌های دفع ونهادهای متولی

ـ‌ پسماند بیمارستانی به دلیل بالا بودن دستکم یکی از خواص خطرناک به مراقبت ویژه (مدیریت خاص) نیاز دارند.
ـ براساس آمارهای جهانی بین10 تا 52 درصد زباله های بیمارستانی عفونی هستند و حتی در صورت بازیافت نیز ممکن است باعث انتقال بیماریهای واگیردار شوند.
ـ براثر برخورد سهوی با زباله­ های عفونی ۲۱ میلیون نفر در جهان به هپاتیت «ب»، دو میلیون نفر به هپاتیت «سی» و ۲۶۰ هزار نفربه HIV، مبتلا شده اند.
ـ بیش از 80 درصد پسماندهای بیمارستانی در صورت عدم اختلاط با پسماندهای خطرناک و تفکیک در مبدا،‌ زباله عادی و بی­ خطر هستند.
ـ کارشناسان محیط زیست بی خطر سازی بوسیله اتوکلاو را برای تبدیل زباله های بیمارستانی به زباله عادی ناکارآمد می دانند.
ـ سرانه تولید پسماند عفونی در 90 درصد مناطق کشور بیشتر از استانداردهای جهانی است.
ـ درحال حاضر ۹۰ درصد بیمارستان های کشور به دستگاه های غیرسوز، بی خطر مجهز شده ­اند.
ـ مسئولیت نظارت بر مدیریت پسماندهای بیمارستانی و چگونگی بی‌خطرسازی این پسماندها با وزارت بهداشت است. مسئولیت تشخیص حد آلایندگی زیست محیطی پسماندهای بیمارستانی بعهده سازمان محیط زیست است.
ـ اختلاف نطر بین نهادهای متولی، مدیریت پسماندهای بیمارستانی را با مشکل مواجه کرده است.
ـ لزوم اصلاح سازوکارهای قانونی و شیوه های کنونی مدیریت پسماندهای بیمارستانی.
ـ تاکید بر آموزش مخاطرات زیست محیطی و نظارت بر عملکرد مردم و متصدیان در مراکز درمانی.

بیمارستان‌ها و مراکز درمانی از منابع تولید زباله در شهرها هستند که بخش زیادی از مواد زاید تولیدی آنها را زباله­ های مخاطره آمیز تشکیل می ­دهد. عدم توجه به کنترل زباله های بیمارستانی نه تنها سلامت بیماران و کارکنان این مراکز را به خطر می ­اندازد بلکه موجب آلودگی نگران کننده محیط زیست می­شود و می‌توانند از طریق تماس مستقیم یا غیر مستقیم منجر به آلودگی خاک، آب‌های زیرزمینی و آب‌های سطحی شوند و تهدیدی برای سلامت جامعه باشند. به همین جهت نحوه مدیریت صحیح پسماندهای بیمارستانی از اهمیت بسیار بالایی برای جوامع برخوردار است. در کشور ما به زغم آن که چندین نهاد و دستگاه دولتی و نظارتی درگیر این موضوع هستند ولی هنوز راهی درست، علمی و اصولی برای برون رفت از وضعیت نامطلوب بهداشتی دفع این گونه زباله ها در کشور پیدا نشده است.